Merhametli Olmak

Hepimiz tek başımıza dünyanın en merhametli insanıyız ama bir araya gelince hiçbir b.ka yaramıyoruz.

Bu söz, şu son hazin olay (aylan) üzerine değil, çok daha önce aklıma gelmişti. Saatlerdir aynı yerde yatan şu fotoğraftaki evsizin yanından geçip sıcak yatağıma giderken.

Küçük bir azınlık müstesna ama geri kalanlar için durum maalesef tam olarak bu. Çevremizde veya başımızı çevirdiğimizde görebileceğimiz her yerde tonlarca acı var. Fakat biz sadece kendi kıçımızı kurtarmak için çalışıyoruz. Sadece kendi hayatımız için uzun vadeli planlarımız var. Diğerlerini görmek dahi istemiyoruz. Vicdanımız cüzdandan çıkmayan 40 yıllık delikli kuruş gibi. Sadece bazı özel anlarda ortaya çıkıyor, o da laf olsun diye.

Ama gel gör ki mevsimlik merhametler hiçbir işe yaramıyor. Sahile vurmadan ölen çocuklar, vicdanımızın büyük boşlukları arasından geçip gidiyor.

Hasıl-ı kelam, biz hayatı merak, vicdan ve testesteron sömürücü haber sitelerinden okudukça ve bencil bir zenginleşme arzusuyla yanıp tutuştukça bu böyle gidecek. Merhametimizi ya gerçekten işe yarar bir hale getireceğiz ya da tekrarlanan tek şey yepyeni acılar ve yeri gelince 'dünyanın en merhametli insanı' gibi yazdığımız mesajlardan ibaret kalmaya devam edecek. Tıpkı bu yazı gibi.

Bu yazı ilk olarak Medium Türkiye'de yayınlandı.