Bugün WordpressCom’da eski bloguma ve İngilizce bir yazıma denk gelince İngilizce yazmayı neden bıraktığımı ve kaosun diğer yüzünü anlatmak istedim.
Yazarak Dolar Kazanıyorum
İnternette yazarak para kazanmaya (hatta $$ kazanmaya) Bildirgeç ile Nisan 2008’de başlamıştım. Bir sene sonra da yine İsmail’in önerisiyle Webrazzi’ye (Teknorazzi) başvurdum ve yazarak TL kazanmaya başladım.
Webrazzi’ye dışardan yazarken bir yandan da Mert’in profesyonel blogculuk öğrencileri arasına katılmıştım. Hedefimiz İngilizce siteler açıp para kazanmak ve başka bloglara ücretli yazılar yazmaktı.
Ben daha ziyade ikinci yoldan ilerleyerek 1stwebdesigner, Sixrevisions gibi sitelere başvurdum. O zamanlar 30-150$ civarında değişen ücretler vardı. İngilizce seviyenize, yazıya, mecraya göre değişiyordu alacağınız ücretler.
30-50$ ücretle birkaç yazı yazımın yayınlanması harika bir duyguydu. O aralar bloguma da bir iki İngilizce yazı ekledim. Niyetim daha da ilerlemekti ama sonra İngilizce yazmayı bıraktım.
Konfor Tuzağı
Bırakma sebebimin görünürde Webrazzi’ye tam zamanlı başlamam (Eylül 2010) sayılabilirdi ama asıl sebep TL-Dolar paritesiydi. Dolar o dönem 1,2 - 1,5 ₺ civarındaydı ve ben uzun İngilizce yazılar yazmak için kendimi zorlamak yerine, ana dilimde daha kısa yazılar yazarak fena olmayan bir gelir elde edebiliyordum.
Diğer bir deyişle konfor tuzağına düşmüştüm.
Bu da beni içinden iyice içine çekti ve yıllar sonra bir yazar ağı üzerinde 75$’dan 3 yazı yazsam da arkasını bir türlü getir(e)medim. Medium üzerinde İngilizce yazarak zengin olma fırsatını teptim vs.
Kaosun Diğer Yüzü
Bu hikâyeyi asıl anlatma sebebime geleyim.
Özellikle gençler ülke durumundan çok şikâyetçi ve umutsuzlar. Fakat fazla şikayet insanı fırsatlara karşı körleştiriyor. Oysa kaosun öbür yüzünde fırsat var.
Gerçeklerle yüzleştikten sonra yakınmak bir tercihtir. Kötü bir tercihtir.
Misal aynı Fırat, bugün öğrenci veya mezun olarak İngilizce yazmaya başlasa, Türkiye için harika paralar kazanabilirdi. Ama ben o yıllarda içine düştüğüm konfor tuzağını, enflasyonu, Türkiye’nin aslında ne kadar kırılgan ve küçük olduğunu anlayamamışım.
Elbette önemli olan bireylerin değil, toplumun refahı ama dedim ya, bir noktada gerçeklerle yüzleşip en küçükten başlayarak bir şeyleri kurtarmak gerekiyor.
Üstelik asıl mesele çok para kazanmak da değil. İngilizce ile küresel pazarda ilerlemek başlı başına ufuk açıcı ve çok daha büyük fırsatlar açan bir kapı.
Misal ben Türkçe pazarında Webrazzi’nin bir dengi olmadığı için 8-9 yıl boyunca aynı yerde kaldım. Oysa İngilizce yazmaya devam etseydim, az kazansam bile, gidebileceğim onlarca/yüzlerce mecra ve bugün finansal olarak çok iyi bir kazancım olurdu*.
Sözün özü; bana sorarsanız şimdiki gençler daha şanslı. Kaosun ardında büyük fırsatlar var, en azından bir kısmı için.
—
*Bugünkü noktadan pişman olduğumu sanmayın. Nedenini yarın yazayım.
—
İstatistikler: 2852 karakter, 389 kelime, 29 cümle.
Kalemine sağlık, ikilemde kalanlar için çok yerinde bir yazı olmuş. Her gece okuyoruz günlüğü :)
insanın hayatındaki kırılımlar, her şeyi temelinden değiştiriyor muhakkak.